czwartek

Prawie koniec tygodnia. Był burzliwy. Niby zarobiłam sporo, ale moja mam znalazła się w szpitalu z zapaleniem płuc. Zaczęło sie wszystko we wtorek. Mama sie nie odezwała, a nie byłyśmy skłócone i poszłam do niej. Niestety przez 20 minut nie zdołała podejść do drzwi i mi otworzyć. Musiałam zadzwonić po pomoc na 112. Przyjechali po chwili ze straży i policji. Na sygnałach. Strażacy otworzyli drzwi i okazało się, że mama wprawdzie mówi, ale majaczy i leży z bezwłanymi nogami, a rękami rusza słabo. Miała jednak siłę mi ubliżać za to, że pomoc wezwałam. Została wyniesiona w kocu do kartetki. Ja sie najadłam wstydu, że mama zaniedbana i jej mieszkanie też. Tu niestety ona rzadzi i pomocy obcych ludzi nie chce. Chciałam załatwić rentę I grupy. Toby  była pomoc z MOPSu. Nie. Chciałam załatwic kogoś do sprzątania i też nie. Chciałam kupić nowe ubrania, nie, bo stare kocha. Ja z nią walczyc nie będę. Jeśli nie dojdzie do siebie to będę musiała. Sąsiedzi mieli sensację, bo cała ulica wyległa przed domy.

Prace koło domu nie pójda tak sprawnie niestety. Płot będzie robiony później, bo teraz sa osy, bardzo dużo os i znajomy obawia sie pożądlenia. Płoty lamelowe juz kupione i czekam na nie. Dziś znajomy ma przyjść i moze coś zrobi. Moze wykuje otwór między pokojami. Jest tez trochę tynkowania na dworze i naprawa tynku koło okien w pokojach. Teraz będzie jeszcze pomalowana sypialnia.

Niestety nikt na razie nie zgłosił się do wysypania żwirkiem koło grobów.

Kupiłam juz trochę rzeczy i paczki przychodzą, a ja nie wysypiam się nic a nic, bo wstaje rano. Kupiłam dwa warzywniki/skrzynie/, materac z gorczycy, sporo kwiatów, podobrazie do ikony i trochę leków. Dziś chcę kupic jarzębine i jeszcze trochę kwiatów. Za kilka dni kupię moze poszewki do pokoju dziennego i koleją skrzynię tym razem na kwietnik. Jeszcze wydatki w tym miesiacu będą, ale muszę czekać na rente Krzyśka albo swój zarobek...

Ostatnie wiersze. tym razem za ten pierwszy I miejsce.

Pasje

kocham pisać

poszukiwać w myślach słów

składać je w  kunsztownie w wersy

pachnące liryką

i układać je obok siebie w szeregu znaczeń

snuć opowieści opisywać kłócić się w dialogach

biec szybką akcją to zwalniać

wzruszać budzić grozę

kocham też farby

chwytam pędzle i pozwalam im sunąć miękko

tak by obrazy przejrzały się w duszy

by ja poruszyły uwiodły

czasem wybieram ołówki

i każę im utrwalić

rysy twarzy każdy grymas zmarszczkę

i ten blask w oczach lub smutek

zależny od tego co gra w sercu

czasem

Schyłek lata /strofa saficka/

nie szkoda lata gdy jesień już kroczy

tka fioletowe kobierce wrzosowisk

niesie maślaki borowiki rydze

dostatku to czas

a może w sadzie kosze jabłek zerwiesz

może orzechy w dłonie ci już wskoczą

patrz na kasztany już śmieją się w trawie

dostatku to czas

już jarzębina korale zawiesza

mgielne poranki rześkością czarują

w ogrodach zbiory porządkują grządki

dostatku to czas

jeszcze liść złoty nie ma towarzyszy

astry barwami malują rabaty

ale spiżarnia już wzdycha od dobra

dostatku to czas