piątek

Już prawie połowa sierpnia. Jutro Matki Boskiej Zielnej. Święto dla mnie ważne choć juz go teraz tak nie celebruję jak kiedyś. Jeszcze kilka lat temu co roku miałyśmy z mamą świecone zioła. Teraz święcić nie ma kto, bo mamie nie chce się chodzić z bukiecikami do sasiadki... To był cały ceremoniał. Wyprawa po zioła, przygotowanie bukiecików i po poświęceniu, zawieszanie nad drzwimi wejściowymi lub za obrazem w sypialni. To stary zwyczaj, znany mi jeszcze z domu. Zawsze kwiaty i zioła święciła moja ciocia. Później ten zwyczaj przejęła mama i celebrowała od czasów domu na wsi w Kamesznicy. W tym roku bukieciki będą poświęcone w domu, bo wodę święconą mam.
Od niedzieli zaczyna sie dla mnie schyłek lata. To czas zbierania nawłoci i chmielu. To czas na robienie przetworów i odlotu bocianów. Jeszcze dwa tygodnie i zacznę porządki w ogrodzie. Ponoć wrzesień ma być chłodniejszy.

Dziś Sebastian ma jechać na zakupy do obi. Jutro moze mi zrobi i powiesi półkę na ikony. Jest jeszcze naprawienie futryny od drzwi do sypialni i zamocowanie kratki na różę pnącą. Gdy to wszystko zrobi pojedzie do domu. Przyjedzie znowu na początku października o ile coś nie wyskoczy. Będzie malowanie pokoju dziennego, malowanie podłogi w kociej ubikcji, wycinanie śliwek i zrobienie półki do łazienki.  Będzie też cięcie reszty drewna po rozebraniu komórki. Teraz sie nie dało, bo Sebastian musi z soba wziąć do ostrzenia łańcuch od piły.
Niestety perz w sadzie jaki był taki jest. Moze tylko placki łyse są, ale i perzu dużo. W przyszłym roku będzie kolejne pryskanie, ale wcześnie wiosną, żeby zdążyć przed upałami.

Jutro albo w niedzielę chcemy zrobić grilla. Z przyjemnością posiedzę na dworze, posłucham ptaków.

Sierpień

tak cicho       

tylko świerszcze muzykują z wiatrem

sad oddycha upałem

i otula  soczystym aromatem

jabłoni trzeszczących pod ciężarem dobra

jeszcze jeden krok

 i zrudziała trawa miękko

tuli się do stóp myśli błądzą

odpoczywam

dopieszczona dojrzałym latem i chwilą

sierpniowa łąka

jak gorąco

powietrze drga i faluje

łąka pachnie słońcem i  ziołami

błądzę wśród pląsających traw

tu padam w ramiona

zarumienionych maków

tam spotykam rozesłany białym kobiercem krwawnik

widzę dziurawiec kapiący złotem i kwiaty oregano

żegluję w stronę ścieżki

zabierając z sobą bukiet wonności i czaru

sierpniowa burza

jak duszno

powietrze lepkie i parne znieruchomiało

ogród zamarł ptaki pielęgnują ciszę

po chwili

niebo pokryte szarym całunem lśni złotem

i już grube krople

dudnią w liście host śnieżne kwiaty malw

strząsają zapach z płatków róż

przemykam chyłkiem do domu

niosąc z sobą czar i orzeźwienie