Sylwester

Dziś Sylwester. My będziemy siedzieć w domu jak co roku. Ostatnio takie Sylwestry lubię. Przygotuję barszczyk z jajkiem, sernik na zimno bez spodu, sałatkę warzywną bez ziemniaków i schab pieczony. Wszystko ma być dietetyczne, bo znowu się odchudzam. Chcę szybko zrzucić 3 kg, bo o tyle przekroczyam granicę otyości i teraz mi wstyd. Kupiłam w internecie tabletki Siofor. To lek między innymi na insulinooporność, która mogę mieć, bo strasznie tyję po węgowodanach. Rośnie mi glownie brzuch. No zobaczymy jak mi pójdzie. Na razie waga spada.

Jeśli chodzi o dawne powitania Nowego Roku, to bywały podobne - dom lub ewentualnie impreza ale skromna u znajomych. O balu nigdy nie myśałam, bo nie znoszę i nie znosilam tańca, gwaru, robienia sie na bóstwo i głosnej muzyki.

Kupiłam też kurtynę świetlną na dwór i dziś ma być zamontowana. Zobaczyłam ja kilka lat temu u sąsiadów, a w tym roku zachorowałam na nią i juz mam. Będzie jeszcze moze renifer z saniami. Kupiłam też bluzkę z kotem.

Ostatnio usłyszałam, ze jesteśmy patologia, bo żyjemy skromnie i pieniędze oszczędzamy, bo nie żyjemy konsumpcyjnie, bo dużo kotów mam i wnętrza w domu sa niedogrzane, bo w domu nie mam stetrylnej czystości. Nie zgadzam sie z tym i nie pozwolę się stawiać w jednym szeregu ze złodziejami czy narkomanami. U mnie nie ma przemocy, przestępstw ani nałogów, a żyję jak żyję i to mi odpowiada. Pieniędzy faktycznie za dużo nie mamy, bo ja zarabiam tylko tyle ile potrzebuję, a potrzeby mam skromne. Nie pachnie mi luksus i życie na pokaz. Nie imponują mi bogaci ludzie, szybkie samochody, drogie ciuchy. Nie kuszą mnie wczasy w tropikach. Interesuje mnie rozwój wnętrza, działalność artystyczna, duchowość. Imponują mi artysci i np. mogę podziwiać ubogiego poetę, a nie bizmesmena w luksusowym samochodzie. Cenię ludzi o dobrych sercach.

Wczoraj przyszły mi egzemplarze autorskie z wydawnictwa. To kolejna antologia... Książka dostępna jest w księgarniach stacjonarnych i empikach...

sobota

Święta upłynęły względnie spokojnie. Jestem nawet zadowolona choć nie wszystko zrobione, bo energii brakło. Nie było pastowania podłóg i polerowania mebli fornirem. Nie było karpia. 

Kiedyś  było gruntowne sprzatanie przed świętami. Jeszcze teraz pamiętam ten zapach igliwia, forniru i pasty do podłóg wymieszany z zapachem skórki pomarańczowej i cukru przypalonych na piecu. Pamiętam też karpie w wannie. Nikt nie mógł się kąpać przez kilka dni, bo czekay w wannie. Pamiętam karpia w galarecie, ktorego robiła mama. Pięknie wyglądal z krążkami cebuli i marchwi. U mnie żywy karp jest zabroniony, bo bym wypuściła do rzeki.

Było za to wędzenie.

Było też spięcie między Adrianem a Krzyśkiem gdy ja spałam. Na skargę przylecieli obydwaj. 

Przygotowuję kalendarz dla mamy ze zdjęciami Tatr. Sama je wybrałam, bo je uwiebia. Nie zdjęcia tylko Tatry. Jeszcze przygotuję z moimi kotami. Wszystkimi... Tymi co odeszły też... Poźniej przygotuję fotoksiążkę ze zdjęciami kotów...

Jutro ostatni wolny dzień. Będzie już praca, bo mam wróżbę.

Zaczęłam dietę, bo jest pilnie do zrzucenia 6 kg. Niestety przekroczyłam granicę otyłości. To muszę szybko zrzucić...

poniedziałek

 

Na kurs roczny terapii uzależnień już się prawie zapisałam. Dowiedziałam się dokładnie i raczej to juz pewne, że wezmę w nim udział. Grupa ruszy od lutego, bo jest juz wymagana liczba chętnych. Zapiszę sie po Nowym Roku, ale miejsce juz zarezerwowałam. Na razie wykupiłam kurs skrócony. To same podstawy, ale już jestem nieco w temacie zorientowana. Wiadomości przyswajam. To mi dało do myślenia i zrozumiaam, ze z S sie nie dogadam. On mnie źle traktuje po pijanemu i tak będzie. Musiałabym to wszystko zaakceptować. On jest alkoholikiem i już ma zmiany psychiczne. Nie panuje nad sobą. Będzie coraz gorzej, bo pije i to lubi. Lubi się upijać. Z nałogiem nie walczy, a ja tego nie akceptuję. Mam nauczkę by już nigdy w żadne relacje z nałogowcem nie leczącym sie nie wchodzić.

U mnie przygotowanie do świąt w toku. Było wędzenie schabu, pieczenie pierniczków. Jutro będzie robienie pierogów. Cały czas sprzątamy. Schabu uwędziliśmy tylko kilogram. Pierniczków było sporo. U mnie w domu kiedyś piekło się też kruche ciastka na choinkę. Były wycinane jak pierniczki i sypane grubym cukrem. Pamiętam święta u mnie w domu - ruch od rana. Babcia i ciocie w fartuchach szykowały Wigilię. Dziadek i tata oprawiali choinki. Były w każdym mieszkaniu, czyli aż 4. Ja je później ubierałam. U cioci Resi było w kuchni gorąco i od rana gotowały sie grzyby. Dom żył. Był oświetlony, ogrzany. Ciągle ktoś chodził po sieni. Po wieczerzy dziadem wychodził z opłatkiem do pszczół, gołębi i owiec. Teraz jest bardzo smutny - zimny, ciemny, cichy. Umiera, bo to co dobre odeszło wraz z babcią w 2006 roku. Umrze całkiem gdy ja odejdę, bo mój syn tradycji nie uznaje. O bliskich przodkach nie myśli i nawet na cmentarzu nie bywa. Ja tradycji przestrzegam. Gotuję na Wigiię to co gotowała juz moja prababcia, szykuję co roku szopkę po dziadku.

Szopkę dziadek zrobił w czasie okupacj. O mało wtedy nie zginął, bo poszedł w nocy do lasu. Spotkał patro niemiecki. Padło kilka strzałów. Później gdy wracał ostrzegł napotkanych Rosjan, że Niemcy w poblizu. O szopkę bardzo dba i co rok sam ją rozstawiał, świecił w niej światło. To był sygnał, że wieczerzę czas zacząć. Teraz ja o szopkę dbam. Niestety mam nowe figurki, bo te po dziadku były z gipsu i rozpadły się. Pamiętam je jednak i to je mam przed oczami, a nie te które je zastapiły.

W tym roku u mnie święta będą skromne, bo nie chcę przytyć. Na Wigilie będzie tylko 7 potraw. Tylko tradycyjne robione od pokoleń u mnie w domu. Nie dołożę nic od siebie.

- Zupa grzybowa z łazankami

- kapusta z grzybami i śmietaną

- kapusta duszona

- pierogi  ze sodkiej kapusty

- ryba

- kompot

- grzyby w śmietanie

Do tego będą śledzie, wędliny, owoce, ciasta w tym pieczony przeze mnie sernik. Inne ciasta kupię.

Choinka już ubrana. W tym roku sztuczna, ale brak mi tego uroku zywej. Tego zapachu też. U mnie zawsze były żywe choinki. Ciocia przynosiła z lasu. Teraz nie ma kto przywieźć, ale w przyszłym roku pomyślę... Choinka jest tradycyjna, a zabawki mamy odziedziczone po przodkach. Pamiętaja nasze dzieciństwo - moje i Krzyśka. Trochę jest ozdób wykonanych przeze mnie.

Dwa dni temu Pikuś ugryzł Krzyśka, bo na niego wrzeszczał i dobrze. Wszyscy już maja dość tych krzyków...

sobota

Prezenty mi już przyszły. W tym roku wybrałam kosmetyki i świece zapachowe. Do tego będą kartki akwarelowe, które niedługo skończę robić. Sobie jak zwykle zrobiłam prezent sama. Kupiłam sobie kurs opiekuna osób starszych. 

Z kursu jestem bardzo zadowolona, bo otworzył mi oczy. Moja mama była strasznie trudna całe zycie. To wina charakteru i prawdopodobnie chorej psychiki. Teraz jednak jest jeszcze gorsza, ale juz sie nie zmieni, bo to starość. Jest roszczeniowa, władcza, agresywna, niewdzięczna, nieufna i bardzo uparta. Do tego ma paranoję i uważa, że wszyscy jej celowo szkodzą i że ją chcą poniżyć. W tym problem, ze niektóre starsze osoby takie są. Trzeba to więc zaakceptować i przestać ją obwiniać. Muszę jednak chronić siebie. Muszę postawić trochę granic, bo przecież kojarzy. Pomogę jej, ale tylko w tym co jestem w stanie znieść. Nie będę się poświęcać. Wszystkie sprawy poza domem załatwiam ja albo Krzysiek. Mama nas niestety wykorzystuje, bo np. Krzysiek musi ciężkie zakupy nosić, bo na raz przez internet kupić nie pozwoli. Nie zniosę jednak sprzątania i nie zniosę zapewniania towarzystwa. Nie będę słuchać o burzliwej młodości, towarzystwie, przyjęciach, lokalach. Nie będę wysłuchiwać o byłych krzywdach, które ktoś jej zrobił. Ona teraz tylko tym żyje. W tym momencie mama ludzi nie znosi i nikogo do domu nie wpuszcza. Nie sprząta prawie wcale i nie gotuje. Nie pozwala na remont. Je wszystko gotowe i akceptuje brud, nieporzadek i niedoprana odzież. Nie wiem skąd jej sie to wzięło. Mnie za remonty i porządki gani. Ostatnio stwierdziła, ze nikt do mnie nie przychodzi to po co sprzatam? Po co maluję? Po co kupuję nowe meble? Chciałam załatwić kogoś do sprzątania do niej, ale nie chce. Trudne to wszystko.

Wykupiam też kurs skrócony terapii uzaleznień, ale o tym teraz sza... Oczywiście ze szkoły na instruktora ds terapii uzależnień nie zrezygnowałam, a że Krzysiek dostał umowę o pracę na cały przyszły rok, to szkoła jest realna.

Uczę się cały czas parapsychologii. Dobrze mi idzie. Na razie mam problem z wizualizacją barw. Widzę wszystko szare, czarne, białe, a powinnam widzieć kolory. Ostatnio codziennie wizualizuję moich bliskich zmarłych. Czuję ich bliskość i przypomina mi się wszystko co z nimi związane. Bardzo mnie to cieszy i się wzruszam przy tym.

W poniedziałek będziemy wędzić schab. Teraz leży w saletrze. Polezy krótko, bo tylko 5 dni. Szybko jednak zjemy. Pamiętam wędzenia u mnie w domu. Wędził i tata i dziadek. Teraz wędzarki dogladam ja, a Krzysiek szykuje opał. Kiedyś wędzone było po 20 kg. Teraz tylko 1 kg. Zawsze zapomnę o boczku i kurczaku dla Krzyśka. Kiedyś były wędzone też kiełbasy i potężne szynki, także wołowe. Niektóre ważyły po 10 kg, ale wtedy jadło sie więcej. Pamiętam grube plastry szynki jedzone bez pieczywa i ustrojony stół w najzimniejszym pokoju w domu.

Nadal słucham...:)

Poniedziałek

Od lutego prawdopodobnie wrócę do szkoły. Chcę zostać instruktorem ds terapii od uzależnień. To rok nauki. Szkoła jest blisko a zjazdy co dwa tygodnie sobota-niedziela. Wymagają 50% obecności. Chodziłabym w soboty. Dam radę. Oby semestr ruszył. Ruszy gdy zapisze sie 10 osob minimum. Zapisało się 7. Ja jestem 8. Na razie wykupiłam kurs skrocony. 

Inne dodatkowe plany to zakup skutera. Nie mam prawa jazdy, ale ponoć osoby dorosłe go nie potrzebują. Jeździłabym blisko - sklepy. Później ewentualnie poczta, przychodnia i Biedronka 3 km dalej. Gdyby mi się to spodobało, to nie wykluczam zrobienia prawa jazdy AM i zakupu czterokołowca lekkiego. Krzysiek na razie jest przeciwny, bo sie o mnie boi. Mnie kurs teoretyczny idzie bardzo dobrze. Mam sporą intuicję jeśli chodzi o przepisy. Nie uczyłam się i mam ponad 70 % trafnych odpowiedzi.

Mam w domu roje myszy. Koty są zawzięte, a szczególnie Kajtek. Łapie po dwie dziennie i końca nie ma. Myślałam, ze jest tylko gniazdo, ale jest chyba więcej. Niby mi te myszy nie przeszkadzają. Niby uważam, że w prawdziwym swojskim, wiejskim domu myszy musza być, ale mam dość.

Mój syn Adrian ciągle narzeka na warunki w moim domu. Marzy o komforcie choć go na niego nie bardzo stać. Ciągle mu zimno, ciemno w łazience, a to jedzenie dla ubogich, a to tylko pól wanny wody. Fakt żyjemy skromnie, ale nam to odpowiada. Chce sie wyprowadzić do blokow i szuka mieszkania.

Nadal słucham muzyki, uczę się, czytam, maluję i rysuję...:)

 

czwartek

Mam problem z wagą. Nieco przytyłam i jestem na granicy otyłości. Drażni mnie to. Zawsze jesienią tyję, bo jem za dużo. Teraz narzuciłam sobie dyscypinę i jem tylko dwa posiłki. Jeden obfity, węglowodanowy i drugi już mniej syty. W zasadzie całe zycie tak jadałam, bo nie uznawałam śniadań. Teraz to się nazywa okno żywieniowe. Śniadania zaczęłam jeść dopiero gdy poznałam Krzyśka. On jadł to i ja jak papuga. Bez potrzeby i głodu byle zjeść. Po Nowym Roku chcę zacząć dietę i tu jest problem, bo waga spada przez miesiąc i później przestój i to długi, a ja nie mam cierpliwości go przetrwać. Spada 5 kg, jesienia rośnie i tak sie bujam. Muszę zrzucić conajmniej 10 by progres był. Problem w tym, że organizm juz większość skutecznych, szybkich diet doskonale zna i nie bardzo chce reagować. Byłam już na dukanie, dąbrowskiej, plaż południowych i na niskowęglowodanowej. Teraz chcę spróbować organicznej, niskokaorycznej z małą ilością węglowodanów. No zobaczymy. Skep z taką żywnością namierzyłam w sieci. Krzyśkowi cen nie zdradzę, bo by zawału dostał...

Koniec roku jest blisko i już snuję plany na następny rok. Nie wiem co mi się uda zrealizować, bo część jest uzależniona od pieniędzy.

pewnie to:

- koniec kursu parapsychologii

- kurs psychologii

- kurs malarstwa u Krissa Wieliczko

- kurs rysunku u Krissa Wieliczko

- wymiana pieca w pokoju dziennym

- dalsze szlifowanie fotografii kulinarnej

- kurs fotografowania przyrody

- odchudzanie

- około 30 książek przeczytać

- narysować 75 portretow ołówkiem?

przypuszczalne:

- żwirek koło grobów

- naprawić dwie podmurówki

- pomalować pokój dzienny i sień

- kilka antologii

- kilka kursow psychologicznych bardzo ważne: terapeuta kryzysowy i terapia uzależnień

- chodnik na ulicy

- wyciąć dziczki w ogrodzie

Wczoraj spadł śnieg i lezy. Jest go sporo co mnie cieszy. Krajobraz zmieni się i wygada jak z świątecznych pocztowek. Uwielbiam taką zimę, gdy mróz lekki i śnieg. W domu do 16 marzną mi ręce i stopy. Leżę na termoforze i ciągle chowam lewą rękę pod kołdrę coby:) ją ogrzać. Dziś Krzysiek rozpali w piecu wcześniej, ale był zły. Wcześniej podgrzewam grzejnikiem elektrycznym i nie chcę myśleć ile niedoplaty za prąd przyjdzie. W nocy nie marznę. Sypialnie ogrzewam 2 godziny gora i biorę do łóżka termofor.

poniedziałek

Kursu psychologicznego jeszcze w domu nie mam, ale mam dwie lekcje dostępne na platformie. Przerobiam je już i jestem zadowolona. Jest sporo ćwiczeń. Niektóre bardzo ciekawe i pomocne. Nauczyłam sie poprawić swoj nastroj. Teraz pracuję nad zaakceptowaniem Krzyśka. To jest metoda na polubienie z powrotem osob, do ktorych mamy pretensje. To nie działa na osoby toksyczne, ktore krzywdzą. Pomaga tylko uporać się z niechęcią do osob, ktore kiedyś sie lubiło. Było też bardzo ciekawe ćwiczenie na analizę swojego nastroju. Polegało na narysowaniu, takim bez zastanawiania się, obrazka. Ważne były kolory, ksztaty. Poźniej byla analiza. Okazuje się, że ze mną nie ma tak źle jak myślałam.

Cały czas działam artystycznie. Narzuciłam teraz spore tempo i staram sie codziennie coś robić. To jest akwarela albo portret. Czasem zdjęcie. To teraz ćwiczę bardzo intensywnie. W portretach chcę dojść do 100 i wtedy uznam, że intensyna nauka jest skończona. Jestem przy portrecie 20 dopiero. Nie umiem za dużo, ale rysowanie mnie cieszy i postęp stały widzę. Jak będę tak pilnie ćwiczyć, to w przyszym roku mam szansę intensywna naukę zakończyć. Nie planuję robić tego zarobkowo. Nie wykluczam rysowania portretow znanych osob. Moze będę probowała je sprzedawać, ale na zamówienie rysować nie chcę. Mam za to zamiar sprzedawać akwarele. Już teraz sprzedaję, ale niedużo. Moze po kursie sprzedaży będzie więcej...

Dobrze mi idzie też parapsychologią. Ostatnio ćwiczę podroże szamańskie ddo donego świata. Kiedyś żyłam szmanizmem, ale źe sie za to zabrałam i miałam kontakty z ciemna stroną. Śniły mi sie koszmary i mało zmysłów nie postradałam. Teraz  robię to prawidłowo i bardzo dobrze mi idzie. Znowu przwiduję co sie zdarzy. Nie potrafię jednak się przed niczym ustrzec, bo orientuję się po fakcie. Trzeba ćwiczyć dalej...

Mam trochę pilnych zakupów. Muszę kupić lepsze, czyli bardziej sypkie ołówki, blok do akwareli, strugaczkę do pasteli. To niby dużo nie kosztuje, ale dojda prezenty na święta. Na pieniądze czekam i doczekać się nie mogę.

piątek

Miałam iść do fryzjera. Wybierałam się od połowy października i wybrać sie  nie mogłam. Jak zwykle chodziło o wyjście z domu i długi poza domem pobyt. Zdecydowałam się na farbowanie w domu. Kupiłam farbę przez internet i po raz pierwszy podziałałam. Do tej pory stosowałam tylko szampon. Ta farba była podobna, ale nakładanie trudniejsze, bo się nie pieniła. W łazience był armagedon. Farba była wszędzie. Dobrze chociaż, że kolor wyszedł. Farbowanie jednak w styczniu będzie konieczne. Chyba konieczne...

Kończymy sprzątanie sieni, ale zostaną jeszcze dwa miejsca, w których bałaganu nie widać, a jest. W najbliższym czasie trzeba będzie też pomyśleć o agrowłókninie. Dziś może zamontujemy płotek wiklinowy w ogródku przed domem. To już będą wszystkie pilne prace. Zostanie sprzątanie na bieżąco. Są jeszcze skrzynie do skręcenia. Jest drewno do pocięcia lisicą.

Trochę muzyki...:) Tego typu muzyka bardzo dobrze na mnie działa, bo mnie wycisza. Inny wpływ to taki, ze wreszcie zdałam sobie sprawę z upływającego czasu. Moje zwierzęta sa coraz starsze. Widzę wiek po Pikusiu, Mruczku, Megusi i Filusiu. Boję się chwil gdy ich zabraknie. Widzę upływający czas po Krzyśku i mojej mamie. Jak szybko to życie mija. Jeszcze jakby wczoraj byłam młoda. Była obok babcia, tata, był dziadek i ciocie. Moja ukochana ciocia Resia odeszła prawie 40 lat temu, a wydaje się jakby tydzień temu...Ech... Tęsknie za bliskimi i za zwierzętami też. Teraz chciałabym już resztę przeżyć tak by niczego nie żałować... Nie miałam luksusowego życia, ale teraz wspominam juz tylko dobro. Staram się...

Znalazłam kilka interesujących kursów psychologicznych. Chyba coś wkrótce kupię, bo myślę sobie, żeby narzucić sobie większe tempo. Pierwszy chyba będzie o złości, a kolejny to trening regulacji emocji.

Zaczęły mnie kusić studia licencjackie psychologiczne. Teraz są możliwe lekcje online.

środa

Grudzeń, adwent i ja już snuje plany odnośnie świąt. Kończę sprzątanie w sieniach. Zostanie to co na bieżąco. Wszystko się zrobi. Wcześniej będą pierniczki i moze bombki. Myślę o wędzeniu, ale to zalezy od pogody. Jestem w kontakcie z Sebastianem. Czysto kolezeńskim, ale chce przyjechać. Nie wiem czy coś z tego wyjdzie, bo wszystko zależy od niego i może nie chcieć mu sie postarać. Marzę o białych świętach, ale kto je tam wie. Teraz kilka dni u mnie śnieg leżał. Jest lekki mróz i palimy w centralnym. Jest fajnie ciepło w całym domu.

Moje życie ostatnio układa sie bardzo dobrze. Mam dobry nastrój i jestem spokojna mimo złych wpływów planet. Miałam się zgłosić na terapię DDD, ale z tego na razie zrezygnowałam. To i owo do mnie dotarło po przeczytaniu kilku książek. Kilka jeszcze mam i o emocjach i o konfikcie z mamą. Do zmiany partnera nie dojrzałam i nie dojrzeję. Do samotności też nie. Krzysiek jest jaki jest, ale sie sprawdza i ja go akceptuję.

Kurs psychologiczny już wykupiam, bo sie balam, że go wycofają z  oferty. Kupiłam całość z opcją płatności do 1 II 2021. Chcę jednak opłacić wcześniej, bo jestem go ciekawa. Kurs normalnie kosztuje 1700 zł, a ja zapłacę 450. Udało mi się tak jak z kursem parapsychologii.

Krzysiek ma kilka dni urlopu. Cieszę się, bo lubię jak jest w domu. Mogę spokojnie spać do 12 conajmniej. On wstaje wcześniej, karmi stado, wypuszcza Pikusia, ogarnia kuwety, czuwa na kurierow. Gdy wstaję, przechodzę z łózka na kanapę i spokojnie zaczynam dzień delektując się bezruchem, bo nawet kawę mi robi i przynosi. Za to go tak cenię i kocham...

Kupiłam materiały plastyczne, czyli to i owo do akwareli. Zacznę malować z większym rozmachem.

Nadal rysuję, maluję, robię zdjęcia piszę wiersze... Bardzo mnie to cieszy i nie przestanę...

Listopad

 

przemykam w ciszy

pod parasolem nadziei

chłonąc wilgoć

drzewa odurzone nostalgią

wyciągają nagie ramiona

ku kałużom pogrążonym w smutku

jeszcze jeden krok i jeszcze jeden

i szarość zawieruszona we mgle

bierze mnie w objęcia

mokre liście z westchnieniem znieruchomiały

ptaki zamilkły

zamknięta w chłodzie czekam na pierwszy śnieg

I moja ostatnia pasja. Tak to już pasja:)