Zakupy, czar letnich wakacji i codzienność...

Laptop mi wysiadł tz. działa jeszcze ale sam podczas pracy się wyłącza albo wchodzi  co chwilę w stan hibernacji a uruchomienie go ponownie jest strasznie trudne i trwa nieraz i pół godziny. O ściągnięciu czegoś z internetu mowy nie ma. Filmów się oglądać nie da. Strony wchodzą bardzo powoli pomimo tego, że był dwa tygodnie temu formatowany dysk. Bateria oczywiście nie działa a obudowa coraz bardziej się sypie- wystają jakieś kable przy ekranie a klawiatura też jest w rozsypce i co chwila trzeba ,,literki" przyklejać. Był już naprawiany 3 razy co kosztowało mnie sporo i więcej inwestować w niego nie mam zamiaru bo teraz będzie wysiadać część po części. Szkoda mi go bo fajnie się na nim pracowało i  przyzwyczaiłam się do niego przez te prawie cztery lata użytkowania ale niestety zmuszona byłam go zastąpić nowym, niezawodnym sprzętem. Nowy laptop mam od piątku i jestem z niego bardzo zadowolona bo jest lekki i szybki. Poznałam przy okazji już dość dobrze windows 8 i okazało się, że nie różni się wiele od windows 7 i można go szybko opanować a kafelki mają swoje zalety. Ja jednak byłam zmuszona przejść na tradycyjny pulpit podobny do pulpitu windows 7 bo czytanie e-booków/po kilka na raz/ jest po prostu z pulpitu łatwiejsze no i nie wszystkie potrzebne mi programy mają swoje odpowiedniki w kafelkach.

Lato w pełni a pogoda mnie od jakiegoś czasu po prostu wręcz rozpieszcza- słońce i ciepło ale nie upalnie. Od kilku dni chodzę więc z głową w chmurach i marzę o wakacjach. Kusi mnie zwłaszcza wyjazd na wieś, najchętniej do Oszczywilka choć na kilka dni. W Oszczywilku mój mąż ma mały domek, bez wygód ale w ładnym zacisznym i spokojnym miejscu wśród drzew, z  rozległym widokiem na łany zbóż, kwitnące łąki i pastwiska na których pasą się krowy. Można tam odpocząć i naładować akumulatory bo jest cicho, klimatycznie i swojsko. Można przez cały dzień wylegiwać się na kocu na podwórku pod drzewem i nie oglądać ani nie słyszeć ludzi czy samochodów. Można wędrować po rozległych polach, zbierać kwiaty i zioła. Można wybrać się do lasu, w którym bytują dziki a grzyby się zbiera a nie szuka. Można poczuć prawdziwą wieś, usłyszeć pianie kogutów i porykiwanie bydła wracającego z pastwisk. Można ale w moim przypadku chyba nie w tym roku bo Józek jeszcze musi przyjmować leki a nie znam osoby, która by zamiast mnie te leki mu podała. Rozmawiałam z mamą i z koleżanką z sąsiedztwa i obie zgodziły się karmić koty ale absolutnie leków nie podadzą  bo się Józka boją bo jest bardzo duży, bo startuje z łapą i fuczy. No i po naszych wczasach pod gruszą a mogło być tak fajnie...Może w przyszłym roku...

Na obiad była dziś zupa z soi. Gotuję ją czasem bo jest smaczna i prosta w przygotowaniu choć gotuje się długo.

szklanka soi
3 kostki bulionowe
marchew
kawałek selera
kawałek korzenia pietruszki
ząbek czosnku
cebula
ziemniaki
kawałeczek boczku wędzonego
liść laurowy
zioła np.majeranek lub mieszanka do dań z fasoli
mąka
śmietana
olej

Soję namoczyć i gotować z przyprawami, startymi warzywami i kostkami rosołowymi. Dodać podpieczoną cebulę z boczkiem i pod koniec gotowania pokrojone w kostkę ziemniaki. Można zaprawić mąką i śmietaną.

A po południu mam zamiar poczytać trochę i skończyć ostatnią już poduszkę do pracowni. Powinnam też odpocząć i wyciszyć się, może pomedytować bo wieczorem czeka mnie przelewanie wosku i zabieg reiki...

Ostatnio zrobione podusie...

kolor owczej wełny

róż, jasny fiolet, ciemny fiolet

róż, jasny fiolet, ciemny fiolet

róż, jasny fiolet, ciemny fiolet, błękit