piątek

Zdałam sobie sprawę, ze ja w zasadzie nie rozmawiam z ludźmi na luźne tematy. Lekkie rozmowy byle rozmawiać mnie nudzą. Wolę napisać wiersz czy opowiadanie, namalować obraz, pomedytować, poczytać,pouczyć się. Mogę rozmawiać o konkretnych sprawach, służbowo, albo na tematy które mnie interesują. Swoje myśli, czasem emocje, rozterki wyrażam w swojej twórczości. Nie chcę słuchać paplaniny innych, drażni mnie to i szkoda mi na to czasu. Z ludźmi się praktycznie nie kontaktuję i nie brakuje mi kontaktów. Mama twierdzi, że zamknęłam się w sobie, że jestem egoistką i że kiedyś wyląduje w zakładzie psychiatrycznym. Nie sądzę, ale w tej rozbieżności zdań widać jak jesteśmy różne. 

Ostatnio wyszłam na rekonesans obejrzeć swoje włości i doszłam do wniosku, że w niektórych miejscach chaszcze zostaną. Niech sobie rosną na pożytek dla ptaków i Matki natury. To co zbędne usunę tylko z tych miejsc, w których planuję posadzić rośliny użyteczne. Przy okazji znalazłam kolejną owocująca leszczynę.

Dziś chcę wyjść na dwór, bo jesień coraz bliżej i z pracami na dworze trzeba uciekać. Jest jednak upał i nie wiem czy dam radę. Plewienia juz duzo nie mam. Zostanie pryskanie. Teraz szukam kogoś do wycięcia i pocięcia dwóch suchych śliwek. Ktoś mi powinien tez pociąć drewno po komórce. Niby Krzysiek chce porąbać, ale licho wie czy sobie z tym da radę. Rozważam zakup piły lisi ogon akumulatorowej, bo jest sporo drzewek do wycięcia i chyba będę musiała sama się za to wziąć. Moze późną jesienią gdy nie będzie pokrzyw i innego dziadostwa. Gdyby piła była tobym może pocieła drewno po komórce. Ona tnie też metal, a w tym drewnie pełno gwoździ.

Porządek w spiżarni już jest...

***

wciąż świeci słońce

niebo pławi się w złocie

pieszcząc dzień w jasnej szacie

upał rozlewa się falą ognia

spijając wilgoć z chmur

późne lato zapomniało

o chłodnych nocach i rześkich porankach

nie wyruszyło na spotkanie z nostalgią

a promienie słońca kładą się migotliwie

to tu to tam

to na omdlałych liściach i kwiatach

to na zroszonym czole

to swawolą z kurzem na jezdni

wciąż świeci słońce

Wybór

życie ma swój początek i kres

pomiędzy pierwszym oddechem

a ostatnim

myślimy czujemy doświadczamy

los bywa zmienny

raz opiekuńczy jak kochająca matka

otula miękkością koi wspiera

raz bierze przykład z kata

raz prostuje ścieżki wiedze dłoń w dłoń

szlakiem wśród tańczących elfów kwiatów

raz stawia tamy rzuca na kolana w błocie

życie to wybór

miłość lub przemoc

możesz wyciągnąć dłonie by przytulić dotknąć skroni

a możesz by wymierzyć cios złamać kark

co wybierasz

zdecyduj sam