sobota

Sebastian chyba przyjedzie w październiku. Nie potrafię zrezygnować z tej znajomości choć do siebie nie pasujemy i dręczymy sie wzajemnie czasem. Tym razem chyba mi pomaluje pokój dzienny, załatwi deski, zrobi dwie półki i powiesi. Chyba też skręci mi skrzynie na  warzywa. Chcę w tym roku kupić dwie. Jeśli się warzywa udadzą to w przyszłym roku skrzyń dokupię. Trzeba będzie też kupić ziemię. W gruncie będzie tylko bób.

Ostatnio mam problem z kośćmi. Boli mnie bardziej kręgosłup lędźwiowy, biodra i stawy w okolicy bioder oraz ramię. To mi juz utrudnia funkcjonowanie. Od poniedzialku chcę zmienić ćwiczenia. Będzie jak do tej pory hatha joga i yin joga, ale teraz tylko 10 minut dziennie. Kolejne 10 minut poświęce na ćwiczenia na kręgosłup lędźwiowy. To też będzie joga... No i zobaczymy. Mam jeszcze ćwiczenia krokodyla, ale ich bardzo nie lubię.

Dziś znajomy ma przyjść do pracy przy placyku w ogrodzie przed domem. Będzie wysypane żwirkiem i oby to sie sprawdziło. Rozmawiałam tez o schodach, tynku, płocie i dziurze. Zrobi...:) Zobaczymy co z sypianią. Ja chce, a Krzysiek nie...

Wczoraj zrobiłam po raz pierwszy potrawę z soi. Zmodyfikowałam przepis z internetu. Wyszło pyszne...:)

- szklanka soi
- cebula
- ząbek czosnku
- 6 dużych pieczarek
- olej
- mąka
- śmietana
- sol
- pieprz
- zioła np tymianek

Soję zamoczyć i ugotować. Cebulę, czosnek, pieczarki rozdrobnić i poddusić na oleju. Soję odcedzić, ale zostawić około szkanki wywaru. Dodać pieczarki, przyprawy i wywar pogotować chwilę. Zaprawić mąką i śmietaną. Podawać z ziemniakami. Sprobuję też z kaszą i makaronem.

Kilka dni temu były warsztaty w grupie poetyckiej. Trzeba było napisać wiersz do obrazu Volegova. Wiersz do mnie przemowil i zdobyłam wtróżnienie.

***

jeszcze jedna fala i jeszcze jedna

morze leniwie liże kamienie chłodzi stopy

myśli ulatują z wiatrem figlarzem

on jak nikt pieści zmysłowo zarys ciała  flirtuje z włosami

czesze je plącze

przesuwa miedzy palcami

pasmo po paśmie

przekomarza się z muślinem sukni

chce skraść kapelusz

zazdrosne niebo

kapie błękitem

wspiera się na ramionach

to tu to tam razi dotykiem wodę

jednoczy się z bielą piany i nic sobie nie robi

z jej wzburzenia

a brzemienna w magię chwila trwa i trwa

Kolejne warsztaty to był wiersz pisany strofą saficką. Niby ja piszę tylko białe, bo takie mi się najbardziej podobają, ale tym razem wzięłam udział. No i niespodzianka, bo zdobyam 4 miejsce. Pisało mi sie fajnie i chyba jeszcze jakieś wiersze tego typu powstaną. :)

Mroczno/strofa saficka/

słońce oranżem pieści już horyzont

mrok coraz większy wypełza z wrót lasu

w ciszy wieczoru głos bąka wibruje

jezioro senne

mgła coraz gęstsza snuje się przy ziemi

topi się w szarej pelerynie zmroku

księżyc zabłysnął lisią czapę dzierży

świat już zasypia

za chwilę słyszę głos puszczyka dźwięczny

zwierzęta nocy ruszają na łowy

w półśnie do domu kroczę bez pośpiechu

sen czeka na mnie