poniedziałek

Wczoraj skończyłam ikonę. Tu prawie skończona. To archanioł Michał. Niedługo gdy coś zarobię, kupię podobrazia i zacznę pisać kolejne, bo to uzależnia. Czeka Madonna i Chrystus...

Kilka dni temu wreszcie podziałałam z drzwiami. Trzeba było poprawic napis na tabliczce, bo był nieczytelny od zeszłego roku kiedy to Sebastian zamalował go bejcą. Wcześniej nazwisko było wypalone. Teraz chciałam coś innego i wybrałam rózowe motyle. Tak wiem, ze to kiczowate, ale za to urocze...:) Nie wiem jak długo to wytrzyma, ale na razie mnie cieszy. Napis jest celowo zrobiony odręcznie, bez szabonu, bo ostatnio wszystko co klasyczne i eleganckie, poza antykami i obrazami, mnie trochę drażni. Ma być swojsko i bezpretensjonalnie... :)

Od kilku dni czuję jesień. Już śpię pod kołdrą, a w pokoju dziennym leżę z przykrytymi stopami. Koty jedza wiecej. O tej porze tradycyjnie powraca temat pieca. Mój w pokoju dziennym jest w zasadzie do wymiany, bo ruszt jest uszkodzony. Nie wiem czy zimę przetrzyma. Kupić muszę już taki, ktory jest zgodny z ekoprojektem. Intersuje mnie piec żeliwny typu kozy z szybą. Nie wiem czy Wydział ochrony środowiska aprobuje elektrofiltry. Jeśli tak to chyba bym je wolała od nowoczesnych pieców. Koszt jest zbliżony. Gdyby można było je montować to chyba pomyślę z powrotem o piecu kaflowym ze ścianówką ogrzewającą sypialnię. Na pewno elektrofiltr bym chciała w kuchni, bo tam mam nowa piecokuchnię. 
Nie wiem co z moją mamą. Ona czuje sie dobrze, jest sprawna, ale od kilku lat czeka na śmierć i nie  chce inwestować w dom. Teraz trzeba u niej wymienić dwa piece z tego jeden bardzo pilnie, bo kopci. Ma tez do poprawienia kominy i rynnę, a nic robić nie chce. Powtarzam jej, że w takim stanie zdrowia moze zyć jeszcze 10 lat, ale to do niej nie dociera.

Kajtuś to bardzo fajny kot. Jest proludzki i ufny. Jest łagodny. Pozwoli sobie nawet czyścic uszy. Dobrze, że trafił na Krzyśka, bo ktoś go mógł skrzywdzić. Ostatnio wyleguje obok mnie, albo u mnie na kolanach. Przyjmuje rózne pozy. A to jest długi jak wąż, a to uroczo podwija główkę, a to pokazuje brzuszek. Znalazł tez drogę wyzej i leży na piersiach tuż koło twarzy i całuje. Jest raczej spokojny. Sporo śpi choć to jeszcze młodzieniec. Czasem goni koty, ale nie jest to groźne. Boi sie go Rozi i zmyka. Boi sie Majka. Ta podchodzi, wącha go i syczy.
Tu w pozornej komitywie z Majką. Moze leżeć obok, może dotykać lapką, ale nie może na nią patrzeć, bo panna syczy...

Zmierzch nad jeziorem

jak cicho

tylko głos bąka wibruje

celebruję moment

gdy dzień splata się z nocą

strząsam z powiek lekkość mgły

czepiającej się szuwarów krzewów traw

biorę w dłonie szyszki chmielu

i chłodną wilgoć tataraku

jeszcze raz

przytulam wiotkie ramiona wierzby

i wracam do domu

unosząc z sobą czarującą chwilę

i zapach półsennego jeziora

deszcz

wciąż pada i pada

kropla za kroplą miarowo bębnią

w co się da

spływają kaskadą po liściach murach chodnikach

kapią z dachów

kałuże rozlane jak jeziora

już utopiły odziany w szarą pelerynę dzień

łowię w głębi moje posmutniałe oczy

dusza w półśnie wzdycha ciężko

myśli nasączone melancholią płyną leniwie

niebo zamknęło słońce

w klatce z chmur i wypuścić nie chce

wciąż pada i pada