Samhain i Ci co odeszli...

Samhain już przeszedł a i dzień Wszystkich Świętych powoli mija. Byłam na cmentarzu jak co roku odwiedzić bliskich, zawieźć wiązanki i znicze, skromne jak zawsze bo wychodzę z założenia, że pamięć się liczy a nie wystawność. Nie wszystkich bliskich, których odwiedzam i wspominam spotkałam tu na ziemi. Niektórych znam tylko z opowieści a niektóre osoby pamiętam bardzo słabo bo byłam małym dzieckiem gdy odeszły. Niektórych bliskich, których wspominam nie jestem w stanie odwiedzić i palę znicze za spokój ich dusz pod krzyżem. Wspominam też sąsiadów, znajomych bliższych i dalszych i ukochane zwierzęta...
Tyle moich ukochanych istnień jest już po drugiej stronie a tu na ziemi już prawie nikt mi nie pozostał, przynajmniej jeśli chodzi o ludzi...

Babcia i dziadek ze strony mamy mieszkałam z nimi w jednym domu i bardzo ich kochałam...

Cała no prawie rodzina na zdjęciu z komunii mojej mamy/żyje tylko mama/Obok mamy siedzi moja prababcia. która odeszła miesiąc przed moim urodzeniem. Bardzo na mnie czekała i przygotowała mi całą wyprawkę. Była położną. Z drugiej strony mój pradziadek ze strony mamy. Odszedł gdy moja mama była panienką. Zawdzięczam mu wiele bo to on rozbudował mój dom rodzinny w którym żyję wygodnie całe życie. Za mamą stoi moja ciocia Resia moja chrzestna matka, obok z lewej strony dziadkowie a z prawej strony ciocia Ala i wujek Stasiek jej mąż a mój chrzestny. Ciocia odeszła gdy miałam 21 lat a wujek gdy byłam dzieckiem.

 
Ciocia Resia/Regina/

Moi dziadkowie ze strony taty oraz tata i jego brat w swoim majątku na wschodzie...Dziadka nie pamiętam bo zmarł tuż po wojnie w Niemczech gdzie był wywieziony a babcia odeszła gdy miałam 2 lata...Wujek też już nie żyje...

  Mój tata odszedł ponad 10 lat temu...

Moi rodzice z moim synem w Kamesznicy

Rodzice Krzyśka. Mama odeszła 3 lata temu, tata ponad 10 tak, że go nie zdążyłam poznać...


Wspominam jeszcze rodziców mojego dziadka Edka i co roku odwiedzam z maleńkim zniczem. Niestety nie znałam ich i niewiele o nich wiem ale pamiętam. Pamiętam też Bogdana, który najpierw był moim kolegą z klasy, później podopiecznym mojej babci/rodzina zastępcza/a w końcu moim chłopakiem. Popełnił samobójstwo w wieku 22 lat...

Wspominam Ogonka, Malutką, Pusię, Punię, Funię, Odyseusza, psa Czarka i Natana i wiele wiele innych...






Odeszli

odeszli

już ich nie ma

ślady rozwiał wiatr

drogi bez powrotu

nabrzmiały ciszą

mgliste szczeliny

między światami

rozpłynęły się jak obłoki

nie ma babci ani taty

ciocia nie czyta mi bajek

dziadek nie śledzi

wzlatujących gołębi

pozostały

puste zakamarki

w sercu stężałym z samotności

i zapisane karty

w księdze wspomnień

A na koniec tanki, co rok piszę nowe w okresie Zaduszek tak ku pamięci

cmentarz we mgle

znicz na grobie dziadka

woń chryzantem

stado szarych gołębi

jeszcze na niego czeka

grobowiec cioci

wiązanka chryzantem

w twoich dłoniach

ciepły sweter w warkocze

ciągle w mojej szafie

cmentarz w słońcu

niebieskie marcinki

przy grobie cioci

jej błękitne oczy

wciąż w mojej pamięci

grób przy drodze

świeca obok tablicy

oświetla napis

babcia nucąca w kuchni

żywa w mojej pamięci

mogiła we mgle

szklany znicz w twoich dłoniach

drgający płomień

drewniana fajka taty

zgasła już na zawsze

grób prababci

z potrzaskaną tablicą

znicz u podnóża

zdjęcia jej ogrodu 

nadal w moim albumie

i pamięci Ogonka

zmierzch w ogrodzie

kopczyk piasku pod bzem

zapach ziemi

twój czarno biały pyszczek

na zawsze w moim sercu

Jutro Zaduszki i następny dzień zadumy....